බාස්ලා.... හොරුද ......

මේක ලියන එකත් වැඩක් නැති වැඩක්ද මන්දා , වෙච්ච දවසෙම ලියනවා කියලා හිතාගන පීන්තූර කෑලි ටික ෆොන් එකට ඔබා ගත්තාට මොකද 

 ''මේ වෙලාවේ හිනා වෙන්ඩ මොනවාහරි ලියුවානං මිට වඩා හොදයි ''

කියලා හිතුන හන්දා ඇදි ඇදි තිබුනා , දිනපතා සිදු වෙන අන්දබජල් සීන් හන්දා ලියන්ඩම හිතෙනවා , මිනිස්සුත් එක්ක වැඩ කරන කොට හැමදාම හිත් රිදවීම් වෙනවාමයි , බොරු චෝදනාවන්ට ලක්වීම් , හිත් රිදවීම් සමහරුන්ටනං ගානක්වත් නැ , ඒ ඒ වෙලාවට මොන මොනවා හරි කියලා ෂේප් වෙලා එතනින්ම අමතක කරලා දානවා . ඒත් හිතට එකගව අවංකව වැඩ කරන කෙනෙකුටනං එහෙම බැ , දවස්ගානක් , සතියක් දෙකක් සමහරක් විට ජීවිත කාලයටම අමතක කරන්න බැ.

 සියල්ලන්ටම අවංක සාධාරණව කටයුතු කරන්න හැකි හැම විටම උත්සාහ කරන මිනිස්සු හැමදාම දුක්වෙමින් ජීවත් වෙනවා , එයාලට දරාගන්න බැ අනිත් අයගෙන් වෙන වෙනස්කම්. එයාල බලාපොරොත්තු වෙනවා අනිත් අයත් එහෙම කටයුතු කරයි කියලා ,

එහෙම නොවෙන කොට එයාල ඉක්මනින් කිපෙනවා , වරද කරන කෙනා විවේචනය කරනවා , ඒ අයට අභියෝග කරනවා , නිර්දය විදිහට අනිත් අයගේ වැරදි පෙන්නලා දෙනවා , ඉතින් හැමදාම අවංකයා අනිත් අයගේ දෝෂ දර්ශණයට ලක්වෙනවා ,  අනිත් මිනිස්සු එතකොට අර මිනිහම දකින්නේ

'' මහ මෝඩ යකෙක් ''

'' ඒ යකාට පිස්සුද කොහෙද ''

''හිතාගන ඉන්නේ අලි පොරක් කියලා ''

'' අනේ ගොං -කා ගහන්ඩ හිතෙනවා දෙකට කැඩෙන්ඩ ''

'' අනේ බොරු සිල් මෙයා ...ඔහොම පෙන්නන උන් තමා එපාම කරපු උන් ''

ඔය මොන මොන අපහාස අපහාසයන්ට ලක් උනත් ඒ මිනිස්සු ඒ මිනිස්සුන්ගේ ගමන නවත්තන්නේ නං නැ . හිතන විදිහ වෙනස් කරන්නේ නැ. සමහරක් විට අවස්ථානුකූල වෙයි . හැබැයි අවස්ථාවාදි වෙන්නේ නැ ,

එහෙම මිනිස්සුන්ට අනිත් උන් මොනවා හිතුවත් මොනවා කියුවත් මොනවා කෙරුවත් වැඩක් නැ . එයාල ඉන්නේ එයාල හරියි කියන මතයෙම තමයි , ආයේ ඉතින් ඒක කෝටී විසිපහක් දුන්නත් (දයාසරිට වාගේ) වෙනස් වෙන්නේ නැ. කවුරු එයාලගේ මතය පිලිගත්තත් නොගත්තත් එයාල එයාලට ඕන විදිහට එයාලගේ ගමන යනවා . එයින් ලැ‍බෙන ලාබය පාඩුව එයාලට වැඩක් නැ , තමන් හරියි කියලා හිතන මතයෙම තමයි ඉතින්.

ඔන්න ‍මේ ලගකදී දවසක මම හැමදාම වාගේ මෙෂින් හදන්න යන එක ෂොෆ් එකකට ( ඔය සෑම් කොලුවා , වැප් අයියා එහෙම දන්නවා පොට් එක ) ආවා දවල් වරුවේ පොරක් , ඒ මහත්තයාගේ ප්‍රීයම්බිකාවත් එක්ක මෙෂින් එකක් උස්සාගන හදාගන්න කියලා. ඒ වෙලාවේ හදලා දෙන්ඩමයි කියලා මැරෙන්ඩ  හැදුවත් ගත්ත වැඩ තිබ්බ හන්දා,

මෙෂින් එකේ තියන ලෙඩ ටික එහෙම අහගන , දාන්ඩ වෙන කෑලි ටික ගැන එහෙම දැනුවත් කොරලා , අයිතිකාරයාගේ විස්තර එහෙම ලියලා , මෙෂින් එකේ නම්බර් එකත් එක්ක ජාතිය . මොඩල් එකත් ලියලා රිසිට් එකකුත් නිකුත් කරලා දෙන්නව පිටත් කලා පහුවදාට එන්න කියලා ,

 පහුවදා තමයි පහුවදා .

පොර හාමිනෙත් එක්ක ඇවිත් රිසිට් එක ඉදිරිපත් කලාට පස්සේ මං කඩේ උඩ තට්ටුවට ගිහිල්ලා හදපු මෙෂින්තියන තැනින් ඇරන් ආපු උන්දලගේ මෙෂින් එක තිබ්බා මෙෂින් හදන මේසය උඩින්. 

                                     

''මේක අපේ මැසිම නෙමෙයි''

යකෝ රිසිට් දාලා සීරියල් නම්බර් ලියලා , ජොබ් නම්බර් එකක් දාලා , ඒ ජොබ් නම්බර් එක ලියාපු ‍ස්ටිකර් ටැග් පේස් ‍ප්ලේට් එකෙයි ටොප් කවර් එකෙයි , හැන්ඩ් විල් එකෙයි මෙෂින් එකේ බොඩි එකෙයි අලවලා , ඒ මදිවට කාඩ් බෝඩ් කෑල්ලක ජොබ් නම්බර් එක ලියලා තියන මැසිම එයාලගේ නෙමෙයිලු

අනේ ඉතින් අටමට ඒ වෙලාවේ ආපු සන්තෝසෙට ( ''මේක අපේ මැසිම නෙමෙයි'' ) කියාපු අර ඇන්ටිගේ කට හපාගන හපාගන යන්ඩ හිතුනා , හිතුනට එහෙම කරන එක හිරේ විලංගුවේ වැටිලා , අන්තිමට අපාගත වෙන වැඩක් හන්දා

.....ඉවසන දනා රුපු යුදයට නැති කඩුව කොස් කොටන්ඩද කියලා හිතලා.....

ඔහොම කේස් වලදී හැමදාම පාරිබෝගික ජනතාවගේ දෑස් පාදන්ඩ දාන සාර්ථකම තුරුංපුව ඇරදලා ඇරියා

'' මෙන්න මැඩම් අපි එදා රිසිට් එකේ ලියාපු ඔයාගේ මෙෂින් එකේ සීරියල් එක , ඔයා‍ට දුන්න රිසිට් එකයි , අපේ කාබන් කොපි එකයි . මෙෂින් නම්බර් එකයි හරියටම හරි ''

'' ඒවා මම දන්නැ මේ අපේ මෙෂින් එක නෙමෙයි , අපේ එක මෙච්චර පරණ එකක් නෙමෙයි''

'' එහෙම මාරු වෙන්නේ නැ මැඩම් මම මෙෂින් හදන්නේ ඕඩර් එකේ හැටියට , ඔයාගේ ජොබ් නම්බර් එක  6840 ඒ මෙෂින් එක හදන්න ගත්තහම ඒක ඉවර කරලා තමයි මම ඊලග එක මේසය උඩට ගන්නේ ඉතින් කොහොමවත් මාරු වෙන්න විදිහක් නැ''

එහෙම කියලා පිලිසරනක් බලා පොරොත්තුවෙන් ඒ මහත්තයා දිහා බලාපු අටමා හිනාවක් දැම්මා

'' මේ ඕයි තමුසේ හිතාගන ඉන්නේ මම බූරුවෙක් කියලද , තමුසේ දැනගන්නවා මම ආමී එකේ හිටපු කර්නල් කෙනෙක් , තමුසෙලා දාන සෙල්ලං අපි නොදන්නවා කියලද හිතාගන ඉන්නේ ''

'' අනේ බොස් මේ අහන්ඩ සිල්ලර කේස් වලට නිලතල ඇදලා එව්වා චාටර් කරන්ඩ එපා . හරි කියන්ඩකෝ ඔයාලා කොහොමද කියන්නේ මේක එයාලගේ මෙෂිම නෙමෙයි කියලා''

'' උඹ බජාර් ටෝක් දාන්නේ මං උඹ වාගේ රස්තියාදු කාරයෙක් කියලා හිතුවද , වැදගත් මිනිස්සුන්ට වැදගත් විදිහට කතා කරන්ඩ ඉගන ගනින් , ගහනවා බලාගනින් උස්සලා පොලවේ ''

'' හරි හරි මහත්තයා සමාවෙන්ඩකෝ , ඇයි මහත්තයා කියන්නේ මේක නෝනගේ මෙෂිම නෙමෙයි කියලා''

( එහෙම කියුවට කොහෙද පොර මාව ගහන්නේ උස්සල පොලවේ , මෙෂිම උස්සං ආවෙත් මග රෙවි රෙවී)

'' අපේ ‍මැසිමේ ප්ලාස්ටික් කෑලි මෙහෙම කහගැහිලා තිබුන් නැ ඕයි''

'' ‍මෙහෙමයි මහත්තයා මුල් කාලේ තීන්ත ගාපු  බෙඩ් එකයි බොඩියයි ප්ලාස්ටික් කවර් ටිකයි ඔක්කොම රෝයල් අයිවරි කලර් එකෙන් පෙනුනට කාලයක් යනකොට ප්ලාස්ටික් කවර් ටික අවපාට ගැහෙනවා . මේකේ බැදිලා තිබ්බ කුණු තට්ටුව සුද්ද වෙච්ච හන්දා දැන් ඒක කැපිලා පේනවා''

'' මම තව විනාඩි දහයක් දෙන්නං මගේ මෙෂින් එකෙන් ගලවාගත්ත කෑලි ටික හයිකරලා දීපං නැත්තං බලාගනීන් මම උඹට කරන දේ''

'' මම එදාම දැනගත්තේ ඒයි මෙයාල හොරු කියලා , ඒකනේ අපිට ඒ වෙලාවේ හදලා දුන්නේ නැත්තේ , අපේ මෙෂින් එකේ කැලී වෙන කාගේ හරි එකකට හයි කරලා සල්ලී ගන්න ඇති''

''හරි නෝනා එන්න උඩ තට්ටුවට යන්න ඔයාගේ මෙෂින් එක ගෙනාවට පස්සේ ආපු එක මෙෂින් එකකවත් තවම ගෙනිහිල්ලා නැ , මෙන්න තියනවා රිසිට් කඩන පොත , ඔයාල වෙක් කරලා බලන්න , තව කලින් ආපු අරගන ගියේ නැති මෙෂින් දෙතුන් සීයක් තියනවා උඩ , බලලා කියන්නකෝ ඔයාගේ මෙෂින් එක මේක  කියලා , මේ මෙෂින්එකයි ඒ මෙෂින් එකයි දෙකම දෙනවා ඔයාට''

'' අපිට අනුන්ගේ  එව්වා වැඩක් නැ ඔයි''

'' හරි එන්ඩකෝ බලන්ඩ යන්ඩ''

'' අපිට ඔව්වායේ යන්ඩ ඔන්නැ ඔයි , අපි මෙෂින් එක ගෙනත් දුන්නේ මෙතනටනේ මෙතනට අරගන එනවා''

''මට ඔයාට තරම් පිස්සු නැ හැම එකම පල්ලෙහාට ගේන්ඩ , ඔන්නං එන්ඩ උඩට ගිහිල්ලා බලන්ඩ ''

කියලා උඩට නගිනකොට බෑ කියපු දෙන්නා මෙන්න එනවා මගේ පස්සෙන්

'' හරි පෙන්නංඩකෝ ඔයාලගේ මෙෂිම''

මම උස්සාගන ආපු උන්දලගේ මෙෂිම තව මෙෂින් දෙකක් ලගින් තිබ්බා

'' මෙන්න බලන්න මැඩම් ඔයාගේ තායිවානයේ හදපු 1288 එක පාටක් , බ්‍රසිලයේ  හදපු 974 එක එක පාටක් , ඉතාලියේ හදපු 237 එක එක පාටක් , ඒ තුනේම ප්ලාස්ටික් කෑලි එක එක පාටට හැරිලා ''

'' අනේ මේ බබබා හුකුන් දාන්න එපා ඔයි''

'' ඒයි මෙන්න තියනවා අපේ මැසිම''

අර නෝනා අවුරුදු හතරකට පහකට කලින් චීනයේ හදාපු 974n එකක් මිනිහට පෙන්නලා බෙරිහං දුන්නා''

''මැඩම් ඕක දැන් එන 974n එකක්නේ ඔය මෙසිම එන්නෙ හැමර්ටෝන් වයිට් , ඔයාගේ එක ගොඩක් පරනණ එකක් නේ ,ඒක ඇත්දල පාටයි ,ගෙදර ඇතිනේ ගන්න කොට දුන්න බීල් එක ඒකේ බලන්නකෝ තියන නම්බර් එක''

දෙන්නා එක්කම පටන් ගත්තා බච බච ගාන්න . කලින්ටත් වඩා සද්දෙන් , කතා කරලා තේරුම් කරන්න පුළුවන් මිනිස්සු නෙමෙයි , බැරිම තැන මම මෙහෙම කියුවා.

'' ඔයාලත් ‍එක්ක මේක කතා කරලා විසදාගන්න බැ වගේ , මේ රටේ නීතියක් කියලා එකක් තියනවනේ , යන්න පාරිබෝගික සේවා අදිකාරියට , උසාවියට   පොලිසියට ,    ඔයාලා වගේ මිනිස්සු එක්ක කතා කරන්න උන එකත් මගේ පව්කාරකමක් , මට මෙතන රංඩු වෙවි ඉන්න කාලයක් නැ , ඔයාලට පුළුවන් දෙයක් කරන්න''

''හරි අපි බලාගන්නං කෝ''

කියලා සාක්කුවෙන් ෆෝන් එක ඇදලා අරගන , උන්දලාගේ මැසිමෙයි , අර තමන්ගෙයි කියාපු අනුන්ගේ මැසිමෙයි ෆෝටෝ කෑලි ටිකක් අල්ලගන මගේ අතේ තිබිබ උන්දලට දුන්න ජොබ් කාඩ් එකත් උදුරගන පල්ලං බැහැලා ගියා මට පුප්ප පුප්පා.

ඊට හරියටම දවස් දහතුනකට පස්සේ එනවා අර මහත්තයා විතරක්

කතා බතා මොකුත් නැ රිසිට් එක දික්කලා . මම මෙෂිම ගෙනත් දුන්නා, කඩේ අයිතිකාර මහත්තයට සල්ලී දීලා ඉතුරු ගත්තා , පොර යන්න ගියා.

පලී//  මේ වාගේ සිද්ධි ගොඩක් මට වෙලා තියනවා , දැන් නිදි මතයි අනිත්වා පස්සේ දවසක කියන්නං