නැන්දම්මා , අපේ උන්දා , බෝතල් පත්තරකාරයා සහ බෙලෙක්කය

ඔය අපේ  උන්දා ඉන්නවා නේ ... අනේ මං මේ  බොරුවට කියනවා නෙමෙයි... අම්මපා .... අවංකෙන්ම කිසි කරදරයක් නැති .. ගෑණි.  මට ඇණයක්  උනේම නැ  කසාද ජීවිතේ  කවර දාකවත්ම ... අම්මපා , මං මරිමොල්  ගොං තකතීරු වැඩක්  කලත්  කටෙං වචනයක් එලියට දානවා නෙමෙයි  ... බැට්රි බැහැපු  රේඩියෝ එක වාගේ  ඉන්නවා ... මට මළ පැනලා කෑගැහුවත්  එහෙමයි  ... ගණන්  ගන්නැ  පඩේකට ........... උන්දෑ උන්දැගේ වැඩක් ... ඒ සම්බන්දව කියන්න  යමක්  තියනවානං  ... පස්සේ  හිමිහිට ගෙනහැර පානවා  ........... ඉතින්  මගේ රෙදි  නෑ  ..... අනේ ඉතින්  මාව වැටෙනවා  එහෙම වෙලාවට නයා මැරිච්ච පණික්කියාගේ  ගානට ... නැට්ට පුකේ ගහං සමාව එහෙම  ඉල්ලනවා .... එතකොට ඉතින් ඔන්න  චුට්ටක් විතර ගණන් උස්සනවා.

,, නැ නැ  බොරුවට එන්ඩ එපා  මෙතන  ... අර කියපුවාම  කියලා  කතා කරන්ඩ ,,

කියලා  තව මොනවාහරිත්  කියලා  ... හිතේ  තියන තරහා පිට කරලා  දාලා  නැගිටලා යනවා  ...... මූණට එන හිනාව ..එලියට පයින්ඩ කලින්  ඔය පැනලා  යන්නේ  ... ඔන්න චුට්ටකින්  අහනවා  ...... ( දවල්  දොලහට එකට උනත්  එහෙමයි )

,, මං නං නිකං තේ  බොන්ඩ යන්නේ  ... ඕනද ,,

,, මට ඕන්නැ ,,

ඔන්න ටිකකින් එනවා  තුන් මූනේන් දාඩිය පොල්ල දාන මද්දහනේ  ප්ලේටි බක්කියකුයි ... ටී එකකුයි  හදාන  .... දැං  ගහපන්කෝ  ගිණිවතුර වාගේ  ටී එකක්  .... ගිණි මකරා වාගේ  පිබ පිබ ......... එපා කියන්ඩත්  බෑනේ  ....... යාළු වෙන්ඩ එන ගෑණිනේ.

,,  කොහෙද දන්නැ  අර  යනවා කියුවේ  ... නැතැ  ඔය මෙෂින් හදන්ඩ යන තැනක හරි ... ඉන්ටර්නෙට් එකේ හරි  හොයාගන  ,  අනේ  හොදයි  අනිත් ගෑණු වගේ  මං නං  එන්නැ  පස්සෙං අඩඅඩා ,,

ක්‍රීම්  නැතා  ඇතා මොනහරි මලමගුල් බිස්කට්  එකකුත්  .. අර නිකං තේ ( එයා ප්ලේටි වලට කියන නම ) එකේ  ඔබං කන ගමං ...( ලෙමන්ෆප් එකක් උනත්  පොගවලා තමයි  කන්නේ ).... කියනවා.

,.  ,, ආ එහෙමද ... කමන් නැද්ද ‘‘ තියනවා තමයි  .. යනවා තමයි ,,


‘‘ අනේ කමක් නැ  ... යන එකයි ඇත්තේ  .... ආ නෑ  ... මේ ගෙදරට ඇරං ආවත්  කමක් නැ ‘‘

‘‘ එහෙනං  මොකද දන්නැ ප්ලේටි ගගහ මට ටී හදලා දෙන්නේ ‘‘

‘‘ මං  කැමති  ප්ලේන්ටි  බොන්ඩනේ  ... අනික මං කාට උනත්  නිකං තේ  දෙන්නේ නැනේ‘‘

‘‘ හා ..

‘‘ ගේන  කෙනෙකුට  මේ  ගෙදර වැඩ බාර දුන්නා නං ඇති  ... මට මගේ වැඩක්  .. දරුවෝ  දෙන්නගේ වැඩක්  කරගන  හිටිය හැකි ....

‘‘ හා  එහෙනං  ... අම්මෝ  ඔයා මාරයි  ...... ඔයා මෙහේ නෙමෙයි  අනේ ඉන්ඩ තිබුනේ එහේ  ............ ඔය දෙන්නම  මගේ  උවමනා  එපාකං  බලනවනං  හා ........... එකටම උනත්  කමක් නැ  ... දෙන්නා එක්ක  සමගියෙන්  රැස්වෙලා මගේ උවමනා එපා කං බලලා ... උදේට සමගියෙන්  විසිර යනවනං  හා ‘‘

ඔන්න  එතකොටනං  ... ඉතින්  නැගිටලා යන්නේ  ... අලවංගුව ඇරං  පරලවෙලා නටන රාගම ලොකු සීයා වාගේ

 ........... බෑ බං  කතාව කැලේ   යනවා................. ඔන්න ඉතින්  මං කාලයක්  පුරුදු  රස්සාව අත ඇරලා  ... වෙන වැඩකට බැස්සනේ  ........... ඒකත්  පුරුදු  නැත්තේ නැ  ......... ගංධබ්බ කාලේ ඉවරකරලා  ... ජීවිතේ  පටන්ගත්ත ෆීල්ඩ් එකේම ටොප් ලෙවල්   වැඩක්..............

ඒකේ  නිවාඩු  නෑ  විවේකය අඩුයි  ඉද හිට ගෙදර එන්නේ ........ ඔය අවු  අස්සේ  එකියක්  .... රත්තරං ටිකට  හිටිය ගෑණිව බන්දලා කියහල්ලකෝ   ..... කිරිනානාගේ   ...  කතෝලික බුද්ධාගං තලෙයිබාන්  නිකායට ...  අනේ  සාදු  ... තවත්  නිදහස්  ... ගෙවල්  නිකං පන්සල්  වාගේ  ..... පැය විසිහතරම  ... බණ , භාවනා  , පිරිත්  ...........  ආයේ  පරණ පුරුදු  ජීවිතේට කියලා  හිතං ආපහු  ආපු  මාව පුල්අන්දොස් ...

අපේ  නැන්දම්මත්  එහෙමයි  ..  පොඩි  වෙනස් කමයි  තියෙන්නේ  .. මගේ උන්දැ   කියවන්නේ  නෑ  ....... නැන්දම්මා කියවනවා ......... නැන්දම්මා බැට්රිදාපු  රේඩියෝ එක  ....... මගේ  උන්දැ  ..... බැට්රි  බැහපු  රේඩියෝ එක  ........... අනිත් එවා අහගන්න  වෙන්නේ  මාමන්ඩියගෙන්ම  තමා.

යකෝ .............. ලියන්ඩ ආපු  එක මතක නැතුව   සැහෙන වෙලාවක්  හිටියා මං.............. යාන්තං  මතක් කරගත්තේ.................. ගොනා කානුවේ    කරත්තේ   කැලේ


අපේ  නැන්දම්මා හෙන සකසුරුවං යානාව .. කිසිම දෙයක් විසිකරන්නේ  නැ  .. ඔක්කොම එකතු කරලා බෝතල් පත්තරේට දෙනවා...  අර මං නැතුව හිටිය අවුරුද්දේ හමාරේ අපේ  උන්දැ  මම එකතු කරලා තිබුන  මහන මැෂින්  පාට්ස් කම්පියුටර් පාට්ස් ඉලෙක්ට්‍රොනික් පාට්ස්  ඉලෙක්ට්‍රීක් පාට්ස් .... ඔක්කොම එලියට දාලා ..මං ඉතින්  ජාතිය ඇමතුවා ... ඇයි අප්පා  එතන තිබුනා හෙන දුර්ලභ මහන මෙෂින් කෑලී .... සමහරක්  ඒවා නොවටිනා ගණන්  දීලා බෝතල් පත්තර කඩ වලින්ම  අරගත්තුවා  ..........  අපේ නැන්දම්මා දෙක පහට එව්වා බෝතල්  පත්තරේට දීලා ....

බියර්  එම්ටියක්  ගල් එම්ටියක්  නෑ හදිස්සියකට ... රුපියලට දෙකට අරූට  පුදලා .... මං හතලිහක් පණහක්  දෙන්ඩ ඕන හැමදාම ... ඒ මදිවට මට දවසක්  අසුහාරදාහට නැග්ගා ... මං ගේ අස්සේ  ඉන්නවා කියල නැන්දම්මට මීටර් නැතුව ගිහිං .. බෝතල් පත්තරේව දැක්කහම ... ඔන්න ඇවිත්  පරණ බෝතල් එකතු කරනවා ... ඒ ගමං අපේ උන්දව අවුස්සනවා ...

‘‘ මේ බලන්ඩ අමාලි මේ....  මේ තියෙන්නේ  මෙව්වයේ ගණන්  මේ බෝතල් ටිකටම කී දාහක්ද ... ලක්මාල්ලත් මහ මිනිස්සු වාගේ  බොන්ඩ පුරුදු වෙලා ... මේ සල්ලි වලිං පිණක් දහමක් කලානං මොකද ... ඔයත් කට වහගන ඉන්නවනේ  ... අවවාදයක්  දීලා හදාගන්නේ  නැනේ ‘‘

දත්මිටි කාගන ටිකක් වෙලා ඉදලා බැස්සා එලියට

‘‘ ඈ බං  මල්ලියේ උඹලා පරණ වෙච්ච හැම ලබ්බම ගන්නවනේ ... පරණ ගෑණු ගන්නේ  නැද්ද ... මේන්න මේ දෙක ඇරං  මට  කීයක් හරි දියං ‘‘

‘‘ අපි පරණ යකඩ ගත්තට බෙලෙක්ක ගන්නේ නැ මහත්තයා ‘‘