පුස්පකුමාර , බිස්කට් , කිරිබනිස් , ඉස්කෝල රෙදි , casio වොච් , සීංහල භාෂා දින තරග

ඔන්න ඉතින් ඒ කාලේ ඒ කියන්නේ පුස්පකුමාර ජනාදිපති තුමාගේ කාලේ , ජනසවිය දෙනවා , ගෙවල් දෙනවා , උදේ පාන්දර මල ගෙවල් වලට යනවා , ඉස්කෝලවල කිරිබනිස් දෙනවා , කිරි බනිස් දෙන්ඩ කාලේකට ඉස්සර බිස්කට් දුන්නා උනත් ඒක හිටි ගමං නැවතුනා , මතක හැටියට ඉස්කෝල රෙදි දෙන්ඩ පටං ගත්තෙත් ඒ කාලෙද සැටලයිට් නෝනගේ කාලෙද මන්දා.

 කොහොමහරි මට මතකයි මට අවුරුදු දෙකකම හම්බුනා සුදු රෙදි , මං ඒකපාරක් මැහුවා ෂර්ට් එක මැද්දට ප්ලීට් එක තියල බෑගි කමිසයක් , අනිත් පාර මැහුවා දෙපැත්තට ප්ලීට් තියල කමිසයක් , හැබැයි දෙපාරම මැහුවේ කලිසං දෙකම ඩෙනීම් දෙකක් වගේ , හොද එකකට කියල එකම එක නිල් පාට පූමා ඩෙනිමකුයි , තව පිට කොටුවේ වර්ල්ඩ්මාකට් එකේ එකෙක් බලෙන් ඇගේ ගැහුව රෝස පාට එකකුයි , ලොකු අක්කගේ මගුලට මස්සිනා ගෙනත් දුන්න හොද රෙද්දකින් මැහුව කලුපාට කලිසමයි ඇරුනහම වෙන ඇදුමක් නොතිබුන මට , ඔය ඉස්කෝලෙන් හම්බුන පට්ට කොටන් රෙද්දෙං ඩෙනිම් වගේ මැහුව  කලිසං දෙක අනර්ග ඇදුමක් උනා.

තව තිබ්බා ලා රෝස පාට නෝ පොබ්ලම් කියල ඉස්සරහ ගහපු ටි ෂර්ට් එකක් , ඒක අදිනවා අර රෝස පාට ඩෙනිමට , කලුපාට එකට අදින්නේ ඒකත් එක්කම මස්සිනා ගෙනත් දුන්න හොද රෙද්දකින් මැහුව අත්දිග කමිසේ , ඒ කිට් එක එලියට ගන්නේ බොහොම කලාතුරකිං . මගුලකට , අතදික් වෙච්ච එකකට ගෙදර එවුන් බලෙන් දක්කන දාට විතරයි . නිල් පාට පූමා ඩෙනිමට තිබුනා ඒකටම මැච් වෙන ඩෙනිම් ෂර්ට් එකක් , ඒකත් ඉතින් ඔය මොකක් හරි විසේස වැඩකටම තමා ඇන්දේ ,



ඔය ඇරුනහම දික් කලිසමකට කියල තිබ්බේ , අර ඉස්කෝලෙට අදින්ඩ පට්ට නයිලොන් වලින් මහල දුන්න  සුදු කලිසං දෙකයි ,  ෂර්ට් දෙකයි, ගෙදරට අදින කොට කලිසං , ෂර්ට් ටිකයි, ඔය කියාපු ඩෙනිම වගේ කලිසමකට අර ප්ලිට් තියාපු බැගි ෂර්ට් එකක් ඇදල , කළුපාට ලෙදර් බුට් දෙකක් දාල ඉස්කෝලේ යනකොට ඇඩෙනවා ඉතින් , දැං කාලේ වගේ නෙමෙයි එතකොට එහෙමට ඉස්කොලෙං ඇදුං ගැන එහෙම එලවිල්ලක් තිබුනේ නැ.

ඒකාලෙත් විමලදර්මයා දෙදාස් දෙසිය පනහට විකුනන කැෂියෝ ඔරලෝසුවම මල්වත්ත පාරේ පටං ගන්න හරියෙම තිබුන කඩවල තිබ්බා හයසිය පනහට , ඔය ඔරලෝසුවක් ගන්ඩ අපි ඒ කාලේ දුන්නේ පට්ට ගේමක් ,

මූන එක එක විදිහට වෙනස් කරකර මේ යක්කු තව පනහ සීය අපෙන් , වරින් වර කෙලෙව්වා , ලව් කරන කෙල්ලට ඔහොම වොච් එකක් තැගී දෙන්ඩ පුලුවන් කොල්ලෝ අඩුවයසෙන්ම සුර ලොව සුරසැප වින්දා . අපි ඉතින් ගෙදර ගිහින් ඒ කෙල්ලංව මතක් කරගන වෙරක් එක දෙයි කියල , දත්මිටි කාගන වහලේ දිහා බැලුවා , උන්ට එහෙම සිතු පැතු සම්පත් ලැබුනේ , මෙන්න මෙව්වායේ ආනුභාවයෙන් .




නැත්තං ඉතිං මෙව්වා දීලා , ( පට්ට ලාබයි ඒ කාලේ පාට යන්නෙත් නැ , හම් පටියත් හයියයි )

මෙව්වා හෙන ගණන් , පට්ට කෑලි බහින උන් තමයි මෙව්වා ගිප්ට් එකට දුන්නේ , ගෝල්ඩ් පාට එව්වත් තිබුනා

අවසේස පෙරවල් ඔය හම්බෙන රට පෑනක් , ලේසුවක්,  අච්චාරු ගොට්ටක් තැග්ගට දෙනවා , මටත් හම්බුනා කියහංකෝ ලස්සන උගුස්සෙක් ඉන්න ලේන්සුවක් , ‍ඒක දුන්නේ මගේ පලවෙනි ගෑණු ළමයා , ඒ කාලේ ඒ සම්බන්දෙට මාවත් ඇදගෙන බොහොම මුරන්ඩු විදිහට අපිට උගන්නපු ගුරුවරියක් උන උන්දැගේ අම්ම එක්කත් අරගල කරපු , දැං මටත් වඩා කෙස් පැහැච්ච එයැයි ,  එයාගේ ගෝලයොත් එක්ක කොහොම ඔව්වට මුහුන දෙනවද මන්දා , හෙන ආදරෙන් ආසාවෙං තියාන හිටපු ඒ ලේන්සුව ,

එක මිතුරු වෛශීයා පුත්තරයෙක් ෂුටිං යන ගමං ඇවිත් හෝදල වැලේ තියැද්දි ඇරගන ගිහින් ගෙනාවේ නැ , පුක පිහදාල විසික් කරලද කොහෙද.

අනේ හත් දෙයියනේ ගෙවල් වල සිතු පැතු සම්පත් දෝතට දෙන උන්ට නං නතිං ,
උන් බැන්දේ  මෙව්වා

මේක නං අපේ වයසේ උන් ඒලෙවල් කරන කාලේ ආවේ , නිල් පාට ඩිස්ප්ලේ එකත් එක්ක පට්ට ඩිමාන්ඩ් උනා.අපේ අජන්තයටත් තිබ්බා එය වගේ කැල්වොච් එකක්

ඔය නිල් පාට එල් ඊ ඩී කියන්නේ

නොකියා 8210 ෆොන් එක ගෙඩි රුපියල් 5000 දාහක් , වැඩි කරල විකුනන්ඩ පුලුවං ගැජට් එකක් අපේ ගල් ලෝඩ් බාන කාලේ .





නොකියා උකන්නල එකම පහසුකං තියන ෆෝන් එකේ ඩිස්ප්ලේ එක නිල් පාට කරල දැම්මා , මාකට් එකට 8250 කියල මෙන්න මෙහෙම.




හෙන ඇම්ම තිබුන එවුන් පස්සේ පස්සේ 8210 එකටත් නිල් පාට එල් ඊ ඩි දාගත්තා රුපියල් දහක් හමාරක් දීලා තම්බිකඩවලින්.

අපිට ඉතින් , කැඩිච්ච බිච්ච එකක් හදල , කඩේ ගිහින් , එතකොට දර කාලක් හමාරක් ගෙනත් දීලා , හොරාට අහුලපු පුවක් ටිකක් , ( පුවක් සීයටම රුපියල් තුනද කොහෙද ) , කැලෙං කඩපු පේර ටිකක් , ( අපෙං ගන්නේ එකක් සතවිසිපහයි ) , පොල් නං රුපියල් දෙකටද කොහෙද ගත්තා ( හොරෙං කඩන්ඩ එපැය ) , හම්බ කරගන්න සල්ලියකින් කරන දෙයක් තමා , ඒත් ඉතින් ඉතුරු කිරිල්ල සෙල්ලං නැ , ( ඒකාලේ ගෝල්ලිප් එකක් දෙකයි හැත්ත පහද කොහෙද . හයසිය පනහක් එකතු කරං ගත්ත වොච් එක බැදල , ටී පනස් හය  බුලට් එකකට ටෙලිෆෝන් කම්බියක් පාස්සල , සිග්නල් දත් බෙහෙත් වලින් පොලිෂ් කරල , බෙල්ලේ කළු නුලකින් ගැට ගහල දාගන , ලස්සනට රටා දාපු කළු නුලක් හරි වයිවාරන්න පෙන්ෂිෆ් බෑන්ඩ් එකක් හරි ගැට ගහල , එක අතකට අච්චු පොත් ටික ගෙදර තියල ලියන පොත් ටික විතරක් ඇරගන , අනිත් අතින් යෝ යෝ එකෙන් වැඩදදා ඉස්කෝලේ යන කොට , හම්මේ මතක් වෙනකොටත් මොකදෝ වෙනව අප්පා.