ජනරංජනී

‘‘ගාට් නෝනා ගාට් නෝනා කෝ ගෙදර කවුරුවත් නැද්දෝ‘‘

‘‘ආ මේ සොපි නැන්දනෙ‘‘

‘‘උදේ වැටිල තිබුන රටඅඹ .......කොලුවට දීල යන්ඩ ආවා , මයේ කිරි ගෙනාපු හොර්ලිස් බෝතල් දෙකකුත් මෙහෙ නේද නෝනා‘‘

............අනේ එයාගෙ අඹේ ............එනව මෙතන මට අඹ කවන්ඩ .......මට තියෙන්නෙ ලෑටි පුකකුයි ..........පුක මැස්සෝ බීලයි කිය කියා , ලොඹු කටෙං ලොඹ ලොඹ ගගා,  .....අපිටත් ඕන්නං ඔය තියෙන් යාපනේ අඹයි , පොල් අඹයි ...............දැං ඕක මේං කියලම හම්බෙයි මට ...........හැමදාම කනව කියයි ...අඔ හරි සැරයි කියයි තුවාල දානව කියයි. හංගගන ඒ දෙන්නා කයි..................ආව මෙතන

‘‘අම්මේ මට ඉස්කෝලෙ යන්ඩ ඕන ‘‘

‘‘යන්කො යන්කෝ දැං හොද පුතා වගේ ඇද උඩට වෙලා අකුරු ලියන්ඩකෝ‘‘

‘‘ඇට්ටිච්චා වගේ ඉදගන වයසක්යැ ඉස්කෝලේ  යන්ට ‘‘

‘‘ නැ නැන්දේ ජනවාරිනෙ , අවුරුද්දක් කලින් ඉස්කෝලෙ ගිය හැකි , සාවස්තිපුර මොන්ටිසෝරියක් තියනව කියල අපේ එක්කෙනා කියුවා , ලබන අවුරුද්දෙ ගමේ අරිනකං ඒකටවත් දානව‘‘

‘‘එතකොට එක ළමයෙක්වත් ගෙදර කොයි‘‘

‘‘ලොකු දුවට නං එන්ඩ බෑලු චූටි දුවවවත් ගෙන්න ගන්නව . මේ කැලේ ඉස්කෝලෙට නං දාල හරියන් නැ කෙල්ලව , අනුරාධපුරේටවත් දානව , උදේට අරය වැඩට යන කොට බයිසිකලේ ඇරල දවල්ට මට බස් එකේ ගිහින් ගන්ඩවත් බැරියැ‘‘

‘‘අම්මේ...වැලිආත්ත ගහේ ගෙඩි ඉදිල ඇති ‘‘

‘‘යන්නෙ එහෙම නැ ..ඒ පැත්ත පලාතෙ දැක්ක නේ එදා හිටිය නයා ‘‘

‘‘නයා ආයෙත් ආවෙයි‘‘

අම්මේ මැරෙයිදෝ එලිවෙන කොට හෙටට

නොසැහෙන්ඩ දොස් කියල අපේ          තාත්තට

අපි දෙන්නව ගෙනියන්නට අතින්     අදිනකොට

මගේ මල්ලිව තුරුල් කරන් එයාගේ         පපුවට

අපි දෙන්නව නොදුන්න හැටි මතකද       අම්මට

සුදු අම්මේ යන්න එපා කියල            අඩනකොට

මල්ලි කොල්ල අඩල අඩල සද්දෙත් නැති කොට
යන්න එපා ඉන්නට බැ ඔයා නැතුව              මට
තාත්තාගේ  කදුළු බින්දු වැටුනා              ඔලුවට

සරත් මාම ගෙට ඇවිදින් බෑග්              ගන්නකොට
තාත්තාට තරහගිහින් ගහන්ඩ                     පැන්නට
ඇවිත් උන්න අය ගහද්දි මගේ                    තාත්තට
එපා කියන්නට මොකදෝ ඇරුනෙ නැත්තෙ      කට

අස්සට දාන්නේ කොහොමද

කාලෙකට ඉස්සර මං වැඩකරපු තැනක මම යනකොටත් හිටියා අංකල් කෙනෙක් , පොරට සිංහල,  ඉංගිරිසි , දෙමළ ,අරාබී , ජාබාසාව , මාලදිවයිනේ බාසාව , එතනින් ගියහම හින්දි තව ඔය බන්ගලි බාසාවත් පුලුවන්ද කොහෙද , පොර කියන්නේ පොරට භාෂා එකොලහක් කතා කරන්ඩ පුලුවන් කියල ,

  සැහෙන කාලයක් එතන වැඩ කරගන හිටිය බුවා මගේ ආගමනය ගැනනං එච්චර සතුටක් දැක්කුවේ නැ , ලොක්කා පොරට කට් එක දෙන්ඩ මාව ගෙනත් දැම්මා කියන සිතුවිල්ල සහ මමත් පොරට අරී කියන සිතුවිල්ල තදින්ම මිනිහගේ හිතේ වැඩකලා . හැබැයි ලොක්කා මට වැඩට කතා කරනකොටම කියුවේ

‘‘ දැනටත් අපේ ටෙක්නීෂියන් කෙනෙක් ඉන්නව සමහරවිට ඔයා අදුරනවත් ඇතිනේ නිහාල්ව , දැන් මිනිහට වැඩ කරන්ඩ අමාරුයි හැටත් පැනලනේ, ඔයා බලල තියන වැඩටික කරල දාන්ඩ එයත් ඔය මොනවහරි කරගන ඉන්නේ නැතැ කියල‘‘

ඇත්තටම පොර මා එක්කත් සැහෙන කාලයක් වැඩකරකර හිටියා . හැබැයි ඉතින් ටිකෙන් ටික මෙෂින්වලින් ඇත්කරල ඔය කඩේ යන වැඩ වාගේ පක්කලි වැඩ වලට පටලවන්ඩ තරම්  ලොක්කා කපටි උනා, නිහාල් හිටියේ කෙහොමටත් ඒ ගැන සතුටෙන් නෙමෙයි ඒකත් එක්ක පොර ලොක්කට දෙන්ඩ ඕන රිටන් ටිකත් මටම තමා දුන්නේ ,

හැකිනං පොලව හාරාගන වැලලෙනවා

චේන් එකක් බෙල්ලෙ දාං ගාටනකොට       හැමදාමත්
චේන් එකේ පුරුක ගානේ පාස්සල තිබුන          උනත්
චේන් එකට කැපුනු පාර අළුත් වෙලා       පෙනුනාමත්
උඹනං මහ වස බල්ලෙක් හිතුනා මට          හැමදාමත්

තට්ට තනියේ රැ තිස්සේ බ්ලොග් බලලා       හිදුනාමත්
බත් ජුංඩක් බෙදං ඇවිත් බන්ඩි ගෙඩියේ       එබුවාමත්
බිත්ති හිලෙන් උඹ දැකලා ඉජුක් ඉජුක්        කියුවාමත්
දෙන කට්ටක් උඹ කෑවේ කවදද බං             වනලාවත්