අපේ හාමිනේට අත මාරුවීම

බලන්ඩකො අප්පා මට වෙන දේවල්. ඇයි දෙයියනේ මටම මෙහෙම වෙන්නේ. 

අනේ යකෝ තොපි දුහගන ආවා නේද අන්න අටම්පහුරගේ ගෑණි ඒ නසරාණියා එක්ක ඉන්ඩබැරුව වෙන එකේක් එක්ක පැනලා ගිහිල්ලා කියලා.

ඒකි ගියේ නැ බොලවු , ඔය ඉන්නේ බත් තම්බ තම්බ මගේ දෙවනි දරැපැටියවත් කූස ඇතූලේ තියාගන ආරක්ෂා කොරගන , ලොකූ කෙල්ලවත් ඇස් දෙක වගේ බලා කියාගන.

මේ වෙන්ඩහාමීනේ (එ වචනය කතන්දර කාරයාගෙන් හොරකම් කලෙමි) කාලයේ වෙච්ච එකක්.

රාගම අර තියෙන්නේ මැඩිකල් පැකල්ටියක් අන්න ඒකට ආපු පොරක් හිටියා අපේ හිතවතෙක් , දොස්තර පැට්ටෙක් උනාට මොකද පොර ටැක්නිකල් පැත්තට ටිකක් බරයි. මගේ මතකය නිවැරදිනං පොර තමයි රාගම ඉස්සෙල්ලම කොම්පීතර් සම්බන්දව ව්‍යපාරයක් පටන් ගත්තේ.මගේ පොඩි කාලයේ ඉදන් යාළුවෙකූත් රේඩියො ටීවි රෙපයාර් කලා එ කාලයේ.ඔය සම්බන්ධකන් හින්දා පොර හිටියේ දොස්තර පැට්ටන්ට වඩා අපිත් එක්ක.

දවසක් පොර අපිට ඇවිත් කියුවා උන්ගේ වෛද්‍ය ප්‍රදර්ශනයක් තියනවා, එකට තියන්ඩ යන ගැජට් එකක් හදන්ඩ උදව් කරන්ඩ කියලා.

මමයි අපේ එකයි ගියා එ පැත්තට.බලන්ඩ එපැයි  ජාති ජාති බඩු තියනවා බලන්ඩ.ගිය වැඩෙත් කරලා. ප්‍රදර්ශනයට තියන්ඩ මීනී හම ගහන කපන එව්වත් බලලා දෙන්නත් එක්ක ආවා.පස්සේ මට හිතූනා හාමිනේව එක්ක යන්ඩ ඕන ඒක බලන්ඩ කියලා.

ගෙදරින් අවසර අරගන එහේම දැක්කූවා පැකල්ටිය පැත්තට. හැතැම්ම එක හමාරක් විතර දිග පොළිමක් තියෙද්දි මීතූරුකමේ ආනුභාවයෙන් කොල්ලයි කෙල්ලයි පැන්නා ඇතූලට.

මගේ අම්මො පඩීන්ඩවත් ඉඩක් නැ මාර සේනග, මම අර මුලින් ආවේ පටන්ගන්ඩ කලින්නේ, දැන් තවත් මරු , වෙන වෛද්‍ය වීද්‍යලවලිනුත් එකඑක අයිටම් බස්සලා. අඩී 23ක් දිග පටී පණුවෙකූත් හිටියා. එක තැනක කෂ්ටිය පොරකනවා, වැඩීපුරම 12 හේ 13 නේ පොඩී එවුන්, බැලුවා මමත් බෙල්ල දාලා , යකෝ ගෑණු අහවල් එකක් හොදට දිග ඇරලා කෑලි බෑලි ටිකත් හොදට පැහැදිලිව දකින්ඩ පුලුවන් වීදිහට. මල්ලීලා හොදට  කෑප්චර් කරගන්නවා අයිටම් එක.මට කියන්ඩත් හිතූනා යකූනේ ඔකට හොදට ෆොමලින් දාලා වේළලා තියෙන්නේ කියලා.

දැන්ඔය ප්‍රජනන අයිටම් තියන අංශයට තමයි වැඩිය කට්ටිය රිංගන්නේ.  ගෙදරදි ගෑණියි මීනිහයිවත් කතා නොකරන දේවල් හාපැටව් වගේ ලස්සන වෙන්ඩ දොස්තර පැටික්කියො අහවල් එව්වා ‍අල්ලල පෙන්න පෙන්න විස්තර කරලා දෙනකොට කව්ද අප්පා අහක බලාගන යන්නේ. සමහරක් අංකල්ලට මුල් ඇදලා පැළවෙලා.

සෙනග වැඩිකමට දැන් අපේ හාමිනේ මගෙන්ඈත් වෙනවා වගේ.

''චූටි.. හයියෙන් අල්ලගන්ඩ මගේ අත.කොච්චර තල්ලුකලත් අත අරින්ඩ එපා, නැත්තං ඔයාව තල්ලුවෙලා ගිහිල්ලා නැතිවෙයි මට හොයාගන්ඩ බැරිවෙන්ඩ.''

''හරි අනේ. ඇයි මාව නැතිවෙයි කියලා බයද''

‍ඉදිරියට යෑමේ වේගය පැයට අඩී එකකි. වීනාඩි පහකට වීතර පස්සේ මම ආයෙත්

'''අල්ලගන්ඩ අතින් අතඅරින්ඩ එපා''

''හරි හරි අනේ .මට ආදරේ වැඩිකමට මාව නැතිවෙයි කියලා බයයි නේ ඔයාට''

මේ ගෑණි මගූලක් කියනවා.ගෙදෙට්ට ගිහිල්ලා දක්කගන ආපු හුචක්කූව ඩැමේජ් එකක් නැතූව බාර දෙන්ඩ එපැයි. මම ඉන්නේ එ සිහියෙන් ,සෙනග අස්සේ මේකි මාත් එක්ක නැලවෙන්ඩ හදනවා.තවත් වීනාඩි දෙක තූනක් ගියා. මම දැන් ඉන්නේ මල් වත්තක් පැනලා.

''අල්ලගන්නවකො ඔයි අතින්''

''ඉතින් මම හයියෙන් අල්ලගනනේ ලොකූ ඉන්නේ''

මොකක්ද යකො මේකී මේ කියන වදුරු කූණුහරපේ කියලා බැලුවා මම අත දිහා.

''මෙන්න බලහල්ලා වැඩේ අපේ ගෑණි වෙන එකෙක්ගේ අතේ එල්ලිලා ප්‍රජනන ප්‍රදර්ශනයක් බලනවා.''

දැම්මා හාමීනේගේ අතේ එල්ලිලා උන්න එකාගේ අතට තට්ටුවක්, ඇහුවා ඇයි කියලා. පොර මාරු උනා මාරුවිල්ලක් හිතාගන්ඩ බැ  සෙනග අස්සෙන් කොහොම මැන් වාෂ්ප උනාද කියලා.

දැන් අපේ උන්දැට පොළව පලාගන යන්ඩතරන්. ෂුවර් එකට බිමට සිමෙන්ති දාලා තිබුන්නැත්තං උන්දැ එතන වලක් කපාගන වැළලේනවා

''ඇ මනුස්සයො තමුසේ අරුගේ අතේ එල්ලුනේ කොයි වේලාවෙද.''

''අනේ මට බනීන්ඩ එපා ලොකූ , ඔයා පළවෙනි පාර මට අත අල්ල ගන්ඩ කියන කොටත් මම අල්ලගන තමයි හිටියේ''