ආදරණිය මිනීමරුවා

'' ලොකු මහත්තයා ඇවිත් කොල ටික අත්සන් කරලා දෙනකං මෙතන ඉදගන හිටහං''

මකුනන් පිරුන බංකුවට අත දික්කරපු ඔවර්සියල් මහත්තයා ඔෆිස් එක ඇතුලට ගියා ,  තව ටිකකින් මම නිදහස් , තාම හත හමාරයිනේ වැඩිම උනොත් පැය බාගයයි , නැත්තං පැයයි , ලොක්කා ආව ගමන් ජම්පරය ගලවල  මගේ ඇදුම් ටිකත් ඇදගන යකඩ ගේටුව පැනලා ලී ගේට්ටුවෙන් මම එලියේ ,    ෂික් ‍මේ කාලකන්නියා තාම නැනේ , ඉවසපං පපුව කියුවට කොහොම ඉවසගන ඉන්ඩද ,    ..ඉවසීම අම්මගේ රෙද්ද , ඉවසුවොත් එලියට වෙලා බල්ලා වගේ හිටිය හැකි , ඉවසුවේ නැත්තං ඇතුලට වෙලා බල්ලා වගේ හිටිය හැකි , ඇතුලේ බල්ලා වෙන්නේ ගාට්ලා සියකට එකසිය පනහකට විතරයී , එහෙමද එලියේ බල්ලා උනහම , ගමට රටට ලෝකෙට ඔක්කොටම බල්ලා , ලගින්ඩ අගුපිලක් නැ , ... අනික තමන්ගේ බැල්ලි වෙන බල්ලෙක්ට අල්ලපුවහම , බල්ලොත් එන්නේ මට අරින්ඩ .

ඉස්කෝලේ යන කාලේ ඉදන් ලව් කරපු බැල්ලි , මම ඔලෙවල් කරලා එලියට බැස්සට පස්සේ 'ඒකි' වෙන ඉස්කෝලෙකින් ඒ ලෙවල් වලට ආපු එකෙකුට කොක්ක ගැහුවා , අනේ මං 'ඒකිට' ආදරේ කරපු තරමක් , හවසට වාට්ටු වැහුවට පස්සේ කරුවලේ පැය ගානක් ලෝකේ වටේ කරක් ගැහුවෙත් 'අරකි' ඒක්ක නෙමෙයි 'ඒකිත්' එක්ක , මාව පාරවල් ගානේ කොච්චර පාච්චල් කරාද 'ඒකී' , රැලේ වැටෙන කාලෙට බල්ලෙක් හොරි කහ කහ බඩගින්නේ අනිත් බල්ලෝ අත පය බරු ගහද්දි කලින් වාරේ පිටට නැග්ග බැල්ලි පස්සේ යනවා වාගේ කොච්චර මං චාටර් උනාද. අන්තිමට 'ඒකි' ගැන තොරතුරක් වත් දැනගන්ඩ බැරි වෙනකොට ම‍ට 'ඒකී' ගැන තොරතුරු හොය හොයා මාව හොයාගන කියුවේ 'අරකී'' , 

මට හිර බත් කන්ඩ පාර කැපෙන්ඩ මූලික අඩිතාලම වැටිච්ච දවස උදා උන දවස මට අදවාගේ මතකයි. ඒ මම ඉස්ඉස්සෙල්ලම තොරණක චිත්‍ර ඇදලා විදුලි රටා මවපු දවස . අවුරුදු තිහක් වෙන ලයිට් බාස්ලා . චිත්‍ර බාස්ලා කරපු තොරණ මම ගමේ කොල්ලොත් එක්ක කරන්නං කියලා ලොකු හාමුදුරුවන්ගෙන් ඉල්ලා ගත්ත වෙසක් මාසේ . වයස හතේ අටේ ඉදන් , තොරණ ගහන තැනයි , වඩු මඩුවෙයි , කම්මලෙයි , කොටින්ම දෑතේ වැඩක් ‍කරන අපේ ගමේ හැම තැනකම තැක් ගැහිලා , අත් උදව් දීලා අල ගිය තැන් මුලගිය තැන් අල්ලාගන ඉන්නවා කියලා අපේ ලොකු හාමුදුරුවන්ට තිබ්බ විස්වාසේ හන්දා මට මගෙ ලොකුම හීනය එලි වෙච්ච දවසේ

දෙන්නං ජම්ඹු

අටංපැල අටවගන මෙතන පදිංචියට එන්ඩ කලින් ඉදන්ම අටමයි අටමියි දෙන්නා පැලක් අටවන්ඩ ඉඩ තියලා වත්ත වටේට , ඔය එක එක ජාතියේ ගහ කොළ හිටෙව්වා , දෙළුම් පැල , කරපිංච පැල , ගස්ලබු පැල , කෙසෙල් පැල , පේර පැල , ගැට පිච්ච , සමන් පිච්ච , රම්පේ පදුරු දෙකක් වගේ එක එක ජාතියේ ගස් ,

කරුමේ කියන්නේ ඔය ගස්ටික මොකක් හරි ආසානාසියක් වෙලා විනාසවෙලා ගිය එක තමා , අර මතකනෙ දවසක් මම කියුවා අපේ ''දොඩම් ගහට වෙච්ච හරිය'' ,   තව වත්තේ තිබ්බා දඩාර සයිස් ඇම්ඹරැල්ලා ගහක් අනේ ඒක කපන්ඩ උනානේ බවුන්ඩේසමට අහුවෙන හන්දා , තැඹිලි ගස් දෙකක් තිබ්බා ඒව්වායේ අතු අහල පහල වතු වලට යන හන්දා එව්වත් කපලා දැම්මා .

අන්න ඒ වාගේ තවත් දුක්ඛිත සිද්ධියක් තමා වත්තේ තිබ්බා හොද ගස්ලබු ගහකටත් උනේ, ඒ ගස්ලබු ගහ  ඔය රෙඩ්ලේඩි මළජරාවක් නෙමෙයි , අර මතකද අපි පුංචිකාලේ කෑවා මදය කහපාට දිගැටි හීන් 

ගස්ලබු ජාතියක් , එන්න එව්වා ගහක් මටත් වඩා අඩියක්දෙකක් උසට හැදිලා මල් පිපිලා ගැටයක් දෙකක් හැදිලත් තිබුනා, 

දවසක් අපේ අගුරුවාගේ සුදුපාට සුදු මල්ලිත් එක්ක රතු වෙද මහත්තයෙක් ගෙදරට වඩම්මලා අර අපේ ''විකියටත්'' කතා කරා , අර අර මාත් එක්ක බයික් එකේ පාටියකට ගිය පොර  අන්න ඌ , ඉතින් විකියට කෝල් කරනකොටත් පොර කොහෙද මන්දා හොදට අනුමත වෙනවා , ඌට එන්ඩ බැ අපිට කර ගන්න දෙයක් කරගන්න කියලා කියපු හන්දා අපි දෙන්නා , අර ගස්ලබු ගහ යටට අරු කොයි වෙලේ හරි එයි කියලා පුටු තුනක්ම අරගන වැඩේ පටන් ගත්තා , අඩිය පේන නොපෙනන ගානට එනකොට මෙන්න ආපි විකියා පිංපොං බෝලය වාගේ පොලා පැන පැන .

'' දැන් එතකොට මං කොල්ලට නැ ''

''ඉදගනින් බං ඔය තියෙන්නේ උඹගේ  කොටහ බීපං ''